WERFBAAS!
A&M Recycling Groep - Rotterdam
Ron Schepers is al 40 jaar ‘oud-ijzerboer’, zoals hij zelf zegt. Zijn kennis en kunde brengt hij graag over op zijn collega’s van de A&M Groep. Tussen het sorteren door schreef hij er zelfs een boek over.
Woorden? Nee, die gaan niet op de weegschaal in de loods van de A&M Groep aan de Montrealweg in de Rotterdamse Botlek. Althans, niet als ze uit de mond van Ron Schepers komen. Het enige wat hij hier afweegt, zijn metalen. Het liefst zoveel mogelijk, want dat levert geld op. En daar lopen ze hier met z’n allen voor, zegt Ron. Ja toch?
Ruwe bolster, denk je, als je hem ziet met zijn vlotte vissershoedje, donkere bril, omvangrijke oorbellen, grof gevlochten baard en blauwe overall. Blanke pit, weet je, als je hem een tijdje vol passie over zijn vak hebt horen praten.
Non-ferro sinds 1984
De scheikundige benamingen en atoomnummers van tientallen metalen hangen op een grote poster aan de muur van zijn kantoor. Ron kent ze grotendeels uit zijn hoofd, net als de soortelijke gewichten, hardheden en dichtheden. Kijk maar eens om je heen; die scheikundige elementen zijn de basis van álles wat je ziet. En dan ook echt álles. Fascinerend, toch? Zijn passie voor metalen deelt Ron regelmatig op LinkedIn. Zijn bio beschrijft precies waar Ron voor staat. Schroot/non-ferro sinds 1984. Best job in the world. Oud-ijzerboer. Werfbaas. Gewoon het beestje bij de naam noemen, al snapt Ron best dat de A&M Groep zich profileert met termen als circulariteit en duurzaamheid. Staat ie helemaal achter. We moeten de aarde niet uitputten, grondstoffen zoveel mogelijk hergebruiken.
Altijd klooien
Ron groeide op in Emmen, vlak bij het kamp. Zeg je kamp, dan zeg je oud ijzer. Bij hem thuis stond een draaibankje. Altijd klooien, altijd bezig. Lassen, knutselen aan brommers en motorfietsen. Nog steeds eigenlijk. Logisch dus dat hij na zijn verhuizing naar het westen in de metaalhandel belandde. Zo leerde hij jaren terug al A&M-oprichters Leo Overweel en Nico van der Have kennen, voor wie hij nu acht jaar werkt. Alles deed Ron, in bijna 40 jaar. Jaren zat hij op de kraan; knippen met een mobiele schaar. Branden met de snijbrander, plasma snijden, inkoop aan de schaal. Altijd een werfjongen gebleven. En weet je wat het is? Als je werk je hobby is, hoef je nooit naar je werk.
Flinke pil
Kijk je diep in Rons hart, dan klopt dat het hardst voor non-ferro: de metalen of legeringen waarvan ijzer niet het hoofdbestanddeel is. Koper, lood, aluminium, enzovoort. Tuurlijk, de ferrometalen – met ijzer als belangrijkste bestanddeel – zijn óók mooi. Hij zou er een boek over kunnen schrijven, zei hij ooit voor de grap. Doe maar, zei
Leo Overweel. Wacht, dan pakt hij het even. Hier, dit is ‘m. Flinke pil, hè? Jaar mee bezig geweest. Gewoon tussen de bedrijven door, want de vrachtwagens aan de Montrealweg stopten niet met af- en aanrijden omdat hij zo nodig een boek moest schrijven.
Ik zou er een boek over kunnen schrijven’, zei Ron. ‘Doe maar’, zei Leo.
Boek vol basiskennis
Een intern les- en werkboek is het, een naslagwerk, getiteld Alles draait om inhoud. En inhoud heeft ‘t. Alles staat erin. De scheikundige benamingen en eigenschappen van de belangrijkste metalen. Hoe je ze bewerkt, hoe ze reageren op elkaar en andere omstandigheden. Het is basiskennis, waarop collega’s altijd kunnen terugvallen.
Het eerste exemplaar kreeg Ron van Leo eerder dan gepland. Kon hij het nog aan zijn vader laten zien, die op sterven lag. Zo is Leo hè, die denkt aan dat soort dingen. Stilte… Tuurlijk was zijn pa trots. Wacht, ik laat je nog wat zien. Hier, oude lesboeken van zijn vader over metaalbewerking. Misschien wel meer dan zestig jaar oud. Maar de informatie was meer dan bruikbaar voor zijn eigen boek.
Van leerling naar leermeester
Vroeger werd je niks verteld, zegt Ron. Alles moest je zelf uitzoeken. Kennis is macht en de werfbazen hielden de macht liever zelf. Zo’n werfbaas wilde hij niet worden. Delen juist, die kennis! Mooi toch, dat hij nu zelf mensen opleidt? En ja, dat boek is geweldig, maar het állermooiste blijft om collega’s in de praktijk iets bij te brengen. Om zeven uur op de zaak en dan gewoon langs die bakken lopen. Vragen stellen, vragen beantwoorden. De fanatiekelingen met liefde voor het vak pikt hij er zo uit.
Een strenge leermeester? Ron denkt even na. Streng niet per se. Duidelijk, dát vooral. En altijd oprecht. Voor A&M een werknemer met een hart van goud. Of om in Rons termen te spreken: Au. Atoomnummer 79.