Verbind eer je begint

In Lunchroom Fadi’s ontrolt zich een gesprek met een trotse Rotterdammer van Zuid die werkzaam is in een branche die zich per definitie kenmerkt door verandering. Verandering, verbeelding en verbinding. Dat blijken de lijnen die alle gespreksonderwerpen bijeenhouden. 

Boeiend

Op verzoek van Wim hebben we afgesproken bij De Hef, die met enige verbeelding gezien kan worden als dé boei die Rotterdam-Zuid met Rotterdam-Noord verbindt en daarmee het feitelijke centrum van de stad vormt. Als metafoor is de locatie daarmee perfect.

Turkish delight

‘Ik ben enorm trots op deze stad. Op de mensen. Op de diversiteit. Op de vernieuwing én op ons gedeelde verleden. De Hef staat eigenlijk symbool voor de mens Wim Milder: ‘Ik wil ook graag de grote verbinder zijn. Tussen mensen van allerlei rangen, standen en culturen. Kijk eens waar we nu zitten. In een prachtige Turkse lunchroom. Was ik nog nooit geweest, dus wil ik dat graag uitproberen. Op netwerkbijeenkomsten werkt dat eigenlijk een beetje hetzelfde: je kunt naar bekende mensen toestappen, dat is ook belangrijk, maar het is minstens zo spannend om níeuwe mensen te ontmoeten. Of ik wel eens word teleurgesteld? Eigenlijk zelden!’

Schaduwzijde

Beroepsmatig is Wim gewend aan het begrip verandering. De ontwikke-lingen in de IT- en telecombranche gaan immers razendsnel. Het is de taak van Axoft om tijdig passende oplossingen aan te dragen voor haar relaties. Op privégebied zag Milder echter de andere kant van de medaille die verandering heet: ‘Ik kreeg in september vorig jaar een TIA. Dat was best schrikken ja. Ik een TIA? Ik werd met mijzelf en met de kwetsbaarheid van het leven geconfronteerd. Ik heb maandenlang gewerkt aan mijn fysieke en mentale revalidatie. Vreemd om te zeggen, maar misschien was die TIA wel een eyeopener.’

‘Wie vandaag zijn kop in het zand steekt, zit morgen te knarsetanden’

Nóg selectiever

‘Ik heb gemerkt dat ik sindsdien bewuster leef, zowel zakelijk als privé. Ik ga nu nóg selectiever te werk. Ik zeg niet meer overal ja op, maar wil nóg concreter weten: wat kunnen wij als Axoft bijdragen aan een nóg beter functionerende werkomgeving met betrekking tot IT en Telecom. Die verbinding tot stand brengen, dat blijft mijn grootste drijfveer.’

Luisteren

Wim omschrijft zichzelf als een mensenmens die zich graag laat inspireren door mensen. Een essentieel onderdeel van zijn werk is het bieden van een luisterend oor. Vrijwel dagelijks wordt een beroep gedaan op zijn empatisch vermogen: ‘Ik laat klant graag aan het woord en beeld me in wat hem of haar beweegt. Waar liggen de problemen of uitdagingen, hoe zijn ze ontstaan en hoe kan Axoft een rol spelen om een passende oplossing te bieden?

Rust

‘De klanten moeten aan de voordeur al voorbereid worden op een ingrijpende migratie van een systeem in de organisatie. Dát is de empathie van Axoft. Ik blijf tijdens dat proces de rust zelve, dat had ik van jongs af aan al. Die rust, de integriteit, de verbeelding, de inleving: stuk voor stuk karaktereigenschappen waar ik best trots op ben. Ik wil uiteindelijk herinnerd worden op basis van mijn karakter, niet van mijn visitekaartje.’

Rauw en puur

Een trotse gozert van Zuid noemt Wim zichzelf als hij met een glimlach naar het verkeer op de Van der Takstraat kijkt. We praten over onze gedeelde wortels van Zuid en over de daarmee gepaard gaande trots. Wim-de-Business-Development-Director blijkt niet het alter ego van Wim-de-mens: zij zijn één omdat beiden weigeren een rol te spelen. Rotterdammers eigen. Ik hang aan zijn lippen: ‘Als het een trucje wordt, val je door de mand. Het moet écht zijn. Kijk eens, die rauwheid van de stad, die puurheid, die vind ik nergens anders ter wereld. Die muur van De Hef, waar net die foto genomen werd, staat symbool voor Rotterdam: robuust, stevig, puur, weerbestendig en lekker ongepolijst.’ Heeft Wim in de gaten dat hij feitelijk zichzelf aan het beschrijven is?

Rick en Fleur

Verandering, verbeelding en verbinding. Als netwerkende mensenmens ziet Wim zichzelf weerspiegeld in die drie kernwaarden. Als ik hem met een knipoog de netwerkgoeroe van Rotterdam noem, begint hij te lachen: ‘Het hebben van een netwerk is zó belangrijk. Op meerdere vlakken. Ik laat me graag inspireren door mensen. Het houdt me jong, fris en het geeft me energie. Ook mijn kinderen Rick en Fleur geef ik die boodschap mee: bereík mensen, ráák mensen, láát je raken door mensen, creëer je netwerk en eh… verbind eer je begint!’