‘Ik wil gewoon een leuk leven’

‘In het begin van mijn carrière ging ik zó op in mijn werk… Het is nog steeds mijn hobby en passie tegelijk, maar ik vul het nu anders in. Diep van binnen zal iederéén zeggen dat ze werken om te kunnen leven, maar hoe doe je dat? Samen met mijn man Ralf heb ik daarin duidelijke keuzes gemaakt. Dat betekent bijvoorbeeld dat ik niet aan het werk ben op de dagen dat ik vrij ben en dat ook niet verwacht van de andere leden van het managementteam.’

Echt vrij

‘Als we in het hotel zijn, zijn we gefocust en werken we hard om onze doelstellingen te bereiken. Maar als je vrij bent, ben je ook echt vrij. Als een collega op vakantie is, stuur ik hem of haar ook geen e-mailberichten. Dan komen ze na een paar weken terug en is hun mailbox ontploft. Ik kies ervoor om alle berichten te verzamelen en die dan na de vakantie persoonlijk te delen. Dat is veel efficiënter. Nu ik zelf een zoon heb, vraag ik me weleens af waarom ik werkdagen van veertien, vijftien uur heb gemaakt. Ik haal nu in minder tijd dezelfde resultaten door dingen anders te regelen en prioriteiten te stellen.’

Geen laptopmoeder

‘Ik wil geen moeder zijn aan wie gevraagd wordt of ik mijn laptop of iPhone weg wil leggen om samen te spelen. Ik geloof er echt in dat dingen niet per se beter worden als je meer uren maakt. Ik stel mezelf altijd de vraag of ik een schuldgevoel heb tegenover mezelf, mijn man, mijn zoon of mijn team. Dat is niet zo en dus is de balans in orde. Als ik als directeur dit voorbeeld geef, gaan mensen om me heen daar in mee. Het beeld dat je in de horeca altijd moet werken, klopt niet. Dat ligt echt aan jezelf.’

Niet groot, groter, grootst

‘Of ik ambitieus ben? Niet in de zin dat ik na mijn directeurschap hier, clusterdirecteur en daarna vicepresident wil worden. Ik denk niet in groot, groter, grootst. Ik ben wel heel ambitieus om met elkaar doelstellingen te realiseren en de resultaten te optimaliseren. 

In mijn positie wordt vaak de vraag gesteld wat ik hierna ga doen. Dat weet ik echt niet. Ik heb het erg naar mijn zin in Rotterdam en maakte na het openen van Hilton Amsterdam Airport Schiphol bewust de keuze om in een stad te gaan werken. Dat is anders dan op een airport.’ 

Kracht in de uitvoering

‘Ik ga niet per se voor een groter hotel hierna. Dan word je ongemerkt bestuurder. Mijn kracht ligt juist in de uitvoering. Ik ben een echte people manager en wil de mensen om me heen goed laten functioneren door ze veel verantwoordelijkheid te geven. 

Als ik bij iemand talent herken, wil ik die persoon verder brengen. Het is mijn taak mensen te verbinden en de boel draaiende te houden. Het gaat niet om mij. Het is mijn missie om mezelf misbaar te maken.’

Familiebedrijf verkocht

‘Nee, ik was niet voorbestemd voor dit vak. Mijn vader had een eigen drukkerij en kantoorvakhandel. Misschien hoopten mijn ouders wel dat mijn broer, zus of ik dat bedrijf wilden overnemen. Maar die interesse was er niet. Het bedrijf was al 94 jaar in de familie, maar is verkocht toen mijn vader met pensioen ging. 

Ik hoor regelmatig van vrienden van mijn ouders dat ze weten dat ik directeur bij Hilton ben. Daar praten ze blijkbaar graag over. Ze zijn trots op me…’