‘een echte ondernemer ben ik niet’

Dintelweg 89, Hartje Europoort. Op het bedrijfsterrein van Liquid Transfer Technology (LTT) zie je meteen waar de onderneming zich mee bezighoudt: de verhuur en verkoop van industriële slangen en fenders (stootkussens voor grote schepen) en allerlei machines/onderdelen die betrekking hebben op het transport en de bewerking van vloeistoffen voor scheepvaart en industrie. Achter een metershoge fender verschijnt een man die ons de weg wijst naar het kantoor van de grote baas, Rob van der Spek.

Je zou het toch wat rustiger aan gaan doen?
‘Dat was het plan, ja. Omdat de markt in onze sector onderuit gaat, hebben we twee jaar geleden een tijdelijke directeur aangesteld die LTT financieel gezond moest maken. Dat is gelukt, die man heeft keurig werk geleverd. Ik wilde een stapje terug doen en daarom benoemden we een managing director die LTT verder op de kaart moest zetten. Dat werd geen succes helaas. We hebben inmiddels afscheid van elkaar genomen. Jammer, negen maanden verloren. Nu moet ik zelf weer aan de bak. Niet dat dat erg is, want we hebben genoeg plannen.’

Vertel…
‘Drie jaar geleden zijn we een hightech wasstraat voor de slangen gaan ontwikkelen. Flinke investering, maar we zijn daar wel uniek mee in Europa. Eind september is de eerste fase afgerond. De opvangbakken zijn klaar en de rioolsystemen en waterzuivering draaien. Na september gaan we de essentiële machines plaatsen: stoomketels en hogedrukreinigers. Ook maken we een systeem om de slangen geautomatiseerd te wassen. Er komen uiteindelijk drie verschillende wasstraten hier in Europoort. Dat wordt nog een hele heisa met transportsystemen en software. Daar hebben we wel drie jaar voor nodig. Er staat hier verderop aan de Dintelweg nog een pand te koop waar we in geïnteresseerd zijn. Antwerpen is ook een target. We denken erover om daar in de haven ook een vestiging te openen.’

Mooie plannen van een ambitieuze ondernemer!
‘De plannen en ambities zijn groot, maar een echte ondernemer ben ik niet. Ook al onderneem ik al achttien jaar. Mijn tekortkomingen op ondernemersgebied zag ik eigenlijk pas goed toen ik hier vorig jaar die andere directeur had neergezet. Het komt in het kort neer op één ding: niet kunnen loslaten. Mijn hart ligt ook meer bij de techniek dan bij het ondernemen. Daarom laat ik me nu een half jaar begeleiden door een ervaren, inmiddels gepensioneerde ondernemer. We gaan een nieuw businessplan schrijven met een duidelijke toekomstvisie.’

Al ideeën?
‘Het allerbelangrijkste is LTT te consolideren en verder uit te bouwen. De concurrentie is moordend in onze sector. Daar moet je je tegen wapenen. Daarom wil ik het commerciële apparaat binnen LTT graag uitbreiden. Ik overweeg om van LTT een verhuurbedrijf te maken. Dat onze concullega’s bij LTT slangen huren voor een goed tarief. Dan hebben ze niet de sores van investeren in slangen, reiniging en onderhoud ervan. Ik heb al bij twee partijen gepolst hoe ze daar tegenover staan en ze zijn geïnteresseerd. Misschien kunnen we ook nog een heel andere tak binnen LTT oprichten. Allemaal ideeën waar we serieus mee aan de slag gaan.’

Je zit dus voorlopig nog vijf jaar op de directiestoel?
‘Tenzij er een geweldige kandidaat in de tussentijd opdaagt, een commercieel talent van een jaartje of 40. Sta ik zeker voor open, sterker nog: het is mijn hartenwens. Ik ben 58 en van de generatie een man een man, een woord een woord. Er is binnen onze markt weinig respect meer tussen concurrenten. Vroeger bleef je weg van elkaars klanten. De taart was verdeeld en iedereen had zijn eigen stuk. Dat is niet meer. Concurrenten maken elkaar zwart bij het leven, alleen maar om hun eigen club aan het werk te krijgen. Gebeurt continu. Ik ben het een beetje zat om steeds over mijn schouder te moeten kijken om te zien wat een ander aan het bekokstoven is. Dat is niet mijn manier van zakendoen.’