‘CORONA BRACHT ONS NADER TOT ELKAAR’

Op weg naar haar kantoor, door de gangen van het nieuwe pand aan de Driemanssteeweg in Rotterdam, wijst ze me op de aanpassingen die zijn doorgevoerd. In de leslokalen staan de stoelen verder uit elkaar. Ertussen hangen spatschermen. Ook in het EHBO-theater kunnen cursisten de nodige anderhalve meter afstand houden. Het nieuwe pand is helemaal ingericht om trainingen zo praktijkgericht te geven als Inprevo – specialist in BHV, EHBO en veiligheidsadvies – dat wil. 

Dat blijft je bij
‘Zo hebben we een fieldlab, het scheikundelokaal noem ik dat. Met een witte jas aan kun je daar proefjes doen. Een ballonnetje met water boven je hoofd, en dan een aansteker erbij.’ Ze lacht. ‘Ik moest er ook aan geloven natuurlijk. Daar ga ik, dacht ik, zo meteen ben ik doorweekt. Maar dat gebeurde niet. Waar het om gaat: wat je leert bij zo’n proef, dat blijft je bij.’ 
Ze wijst op het smokehouse, een glazen maquette van een huis met verschillende verdiepingen. Tijdens de training wordt er rook in geblazen. Cursisten kunnen dan zien wat er gebeurt als je bij brand een raam of een deur open zet. Zo onthoud je het veel beter dan wanneer het je alleen wordt verteld tijdens de zoveelste PowerPoint-presentatie op je cursusdag.’

Alles op slot
Inmiddels is het trainingscentrum weer volop in gebruik, met inachtname van alle regels. ‘Het weekeinde voor de opening hebben we nog met man en macht gewerkt. Met zijn allen de laatste spullen naar binnen sjouwen, opruimen, schoonmaken… Alles zag er spic en span uit. Die maandag ontvingen we de eerste groepen; de evaluaties van de cursisten waren enthousiast. En toen: de lockdown. Na tien dagen draaien moest alles op slot. In een noodgang kelderde onze omzet naar nog net geen nul.’

In actie blijven
‘Natuurlijk is er dan eerst paniek. Hoe gaan we dit doen? Maar we hebben al zoveel meegemaakt. We besloten al snel: we moeten in actie blijven. Dus afspraken zegden we niet af, we planden ze opnieuw in. Keer op keer op keer. Dat was soms vermoeiend en demotiverend voor onze planners die weer een hele dag aan de telefoon zaten. Maar zo konden we wel meteen weer aan de slag toen het weer mocht. En we hielden nauw contact met onze klanten: hoe gaat het bij jullie, kunnen we ergens mee helpen? We zetten sommige theorielessen om naar e-learning. We hielden webinars en maakten een digitale versie van de ontruimingsoefening die we normaal gesproken bij de klant op locatie uitvoeren. Via ons virtuele programma lieten we een situatie zien en vroegen onze cursisten: wat ga je doen? Wie schakel je in? Het bleek goed te werken.’

Trots
Steeds weer inspelen op nieuwe ontwikkelingen en veranderende situaties vergt veel van je organisatie. ‘Je moet goed op je mensen blijven letten. Veel collega’s werken sowieso thuis. Maar er zijn ook medewerkers die zich veel beter voelen als ze af en toe naar de zaak kunnen komen.’ 
Zelf was Eveline redelijk vaak op kantoor: ‘Een kapitein gaat ook niet van zijn schip. Iedereen heeft zich heel flexibel opgesteld. Sommigen hebben heel ander werk gedaan. Maar iedereen snapte in welke positie we zaten, en we hadden een gezamenlijk doel: zorgen dat iedereen zijn baan kan behouden. Het heeft ons nader tot elkaar gebracht.’

Nieuwe producten
Ze ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet. ‘We hebben laten zien dat we onze klanten op een veilige manier de service kunnen geven die zij van ons gewend zijn. We hebben zelfs een aantal nieuwe producten ontwikkeld, zoals de virtuele incidenten-enscenering. Niet alles zal teruggaan naar het oude, maar ik zal blij zijn als we onze trainingen weer zoveel mogelijk kunnen geven zoals we dat willen: in de praktijk, door te doen, te ervaren.’ 
Ze glimlacht. ‘Een stabiele zijligging oefenen we nu via mondelinge instructie, maar voor het juiste gevoel doe je dat toch het liefst in het echt.’