OOG VOOR LEVENSWERK

Achter de naam IRIS Corporate Finance schuilt een team van twintig gedreven persoonlijkheden. Ieder met hun eigen kleur, allen met dezelfde focus. De stralende ogen van kersverse partners Dylan Dijksman en Olivier Koolen geven een kijkje in de ziel van deze dynamische M&A boutique. 

Leerschool
Met de benoeming van vier nieuwe partners begint IRIS Corporate Finance aan een gloednieuw hoofdstuk. Dylan Dijksman (30) is een van hen. ‘Sinds ik hier zeven jaar geleden begon, hebben we mooie transacties begeleid en professionaliseringsslagen gemaakt op het gebied van HR, marketing en digitalisering. Een goede leerschool. AI-tools geven ons bijvoorbeeld binnen één minuut toegang tot data waar voorheen veel tijd voor nodig was.’

Schwung
Ook Olivier Koolen (29) zette de stap naar het ondernemerschap binnen IRIS CF. Hij is trots onderdeel te zijn geweest van de ontwikkeling van IRIS CF. ‘Dertien jaar geleden begon Duncan Eduard dit avontuur. Nu zijn we met twintig adviseurs en hebben wij kantoren in Rotterdam en Eindhoven.’

‘De volgende stip aan de horizon? We hebben al veel body voor een M&A boutique. Ik zie onze groei nu vooral binnen ons huidige team. Er is genoeg onbenut potentieel en ruim voldoende activiteit in de Nederlandse mid-market. Extern bouwen we verder aan naamsbekendheid om het merk IRIS CF nog meer schwung te geven.’

Focus DGA 
IRIS CF legt zijn focus duidelijk op de directeuren-grootaandeelhouders (DGA’s) en hun bedrijven, mkb+ ondernemingen met een waarde van 5 tot zo’n 120 miljoen euro. Olivier: ‘In dat speelveld horen wij thuis en bouwen wij gestaag aan onze reputatie. Niet via koude mailings, maar organisch via warme contacten binnen ons netwerk. Vertrouwen krijgen we van bankiers, accountants, juristen én via de trusted circle van DGA’s die wij hebben mogen begeleiden.’

Persoonlijke aanpak
Dit vak draait om relaties, ook met elke nieuwe klant moet de klik er zijn. ‘Of die er is, voel je vaak al in de eerste minuten. We investeren veel tijd in het voortraject, vaak met diepgaande persoonlijke gesprekken, om “had-ik-maar-situaties” te voorkomen’, legt Dylan uit. 

Verwachtingsmanagement is een sleutelfactor. ‘Als doelen niet realistisch en fair zijn, stelt een goed resultaat alsnog teleur. Wanneer alle klokken gelijk staan, gaan we er vol in, maar we doorlopen het proces – dat wel zes tot negen maanden duurt – op een menselijke manier.’ 

Olivier beaamt dit: ‘Met die combinatie maken wij echt het verschil. Door deze dynamiek gaan we met veel klanten jaren na een transactie nog steeds koffiedrinken.’

Geen fancy vaktermen
IRIS CF houdt de communicatie richting klanten liever begrijpelijk. Dylan: ‘Aan het eind van de dag wil een klant gewoon weten hoe het ervoor staat. Voor een ondernemer is het vaak een once in a lifetime-moment. Onbekend terrein, en dus spannend. Geld is één ding, maar secundaire zaken tellen voor hem evengoed mee: wat gebeurt er met medewerkers, klanten en leveranciers. Het bedrijf is de DGA’s levenswerk.’

Verkoop kent meerdere smaken. Olivier: ‘Soms kan het interessanter, verstandiger én leuker zijn om niet 100 procent te verkopen, maar bijvoorbeeld een gedeelte aan een investeerder te verkopen en samen een groeiplan uit te werken; een zogeheten pre-exit. Dit resulteert nu in een stuk waardeverzilvering. De kers op de taart volgt in de toekomst.’

Ups en downs
Ook in het persoonlijke leven van de dealmakers bruist het. Terwijl Dylan net een nieuw huis betrok, waarin ‘nog het nodige moet gebeuren’, vloeide er onlangs champagne in huize Koolen. ‘Mijn vriendin en ik kennen elkaar tien jaar en gaan trouwen!’ 

Een blessure zette jaren geleden een streep door Oliviers toekomst als professioneel golfer. ‘Een bittere pil. We zijn gaan studeren en hebben samen de stap gezet om vanuit Limburg, waar onze roots liggen, naar de Randstad te komen. Het bleek de juiste stap.’

Ook Dylan kent de impact van blessureleed. ‘Door een knieprobleem moest ik noodgedwongen stoppen met voetballen. Later stortte ik me op padel met vrienden en collega’s. Helaas liep ik verdere schade op aan mijn andere knie. Ik ga voorlopig als “bezigheidstherapie” naar een sportschool, maar het sociale aspect van teamsport mis ik nog steeds.’

Door dik en dun
Oliviers achtergrond helpt hem in zijn werk. ‘Je runt als topsporter ook je eigen bedrijfje: relatie-onderhoud, plannen, en veel discipline – naast school dagelijks trainen.’ 

Dylan herkent dit: ‘Mijn ouders steunden mij door dik en dun in mijn voetbalambities, ze reden mij door het hele land. Ze leerden me ook te werken voor mijn geld. Ik had altijd bijbaantjes. Dat arbeidsethos en de bereidheid te helpen, hebben mij gevormd en daar pluk ik dagelijks de vruchten van.’