Max zit altijd op mijn schouder, maar loopt me nooit voor de voeten

‘Ik heb inmiddels twee operaties achter de rug, maar gezien de omstandigheden gaat het goed met me. Ze hebben een nier verwijderd omdat daar ook een tumor in zat en ik ben aan mijn prostaat geholpen. De afgelopen periode was erg intensief…’

Kwetsbaar en onzeker
‘Alle specialisten zeggen dat ik er nu klaar mee ben, maar de onzekerheid zal elk half jaar wel opspelen als ik gecontroleerd moet worden. Emotioneel was dit best wel een ding. Eind december stelden ze de diagnose, vervolgens heb ik maandenlang in wachtkamers gezeten voor allerlei onderzoeken. Bovendien werd door corona ook nog eens veel uitgesteld. In juni ben ik voor de eerste keer geopereerd.’

Prostaatkanker
‘Ik adviseer elke vent van boven de 45 regelmatig bij de huisarts zijn PSA-waarde te laten controleren. Ik heb dat ook gedaan en daarom was ik er op tijd bij. Meer dan 20 jaar geleden werkte ik voor een projectontwikkelaar, we bouwden een hotel. Hij kreeg ook prostaatkanker. Hij gaf me dat advies en gelukkig heb ik dat opgevolgd. De huisarts zei dat het niet nodig was, maar ik wilde het per se.’

Drie flessen wijn
‘Mijn toenmalige baas heb ik pas nog gesproken. Toen ik bij hem wegging, gaf hij me drie flessen wijn. Hij zei me dat ik de eerste fles ’s avonds met mijn vrouw moest drinken om afscheid te nemen van de zeven jaar die ik bij hem gewerkt had. De tweede, zo adviseerde hij, moest ik een jaar later drinken als ik zeker wist dat ik de juiste keuze had gemaakt om voor mijn huidige vak te kiezen. En de derde zouden we samen drinken als we elkaar later nog eens zouden zien. Deze zomer hebben we dat gedaan en heb ik hem bedankt voor zijn advies. Dat heeft misschien wel mijn leven gered…’

Kankerpatiënt
‘Ineens ben je kankerpatiënt en dat maakte me kwetsbaar en emotioneel. Ik vroeg me af wat het voor mijn gezin en mij betekende. Na verloop van tijd kreeg dat gevoel een plek en realiseerde ik me dat veel meer mensen hiermee te maken hebben, maar at the end of the day gaat het toch om jezelf. Mijn vrouw Tanja, mijn 17-jarige dochter en ik hebben dit traject samen doorlopen. Ze zijn bij elk telefoontje en gesprek geweest.’

Groot verdriet
‘Dat laatste is belangrijk want we hebben in ons gezin eerder groot verdriet gekend en dat verwerk je met elkaar. Dat is waardevol want de dood van onze zoon geeft natuurlijk ook spanningen. Mijn zorgen of verdriet kunnen er op een ander moment zijn dan bij mijn vrouw en andersom. Dus je moet, hoe lastig dat ook is, blijven communiceren. Zorgen dat je in de pas blijft lopen en allebei je best doen. Samen pijn verwerken zorgt ook voor binding en het besef dat je het echt met elkaar moet doen.’

Max
‘Max was 20 toen hij overleed. Twee keer per jaar komen zijn vrienden bij ons langs. Pas nog, op zijn sterfdag zaten ze weer bij ons in de tuin. Die gasten zijn allemaal jonge mannen geworden, zijn verliefd of verloofd en werken aan hun toekomst. Dat is erg emotioneel, maar ook waardevol. We lachen, praten over het leven, doen de barbecue aan en drinken bier met elkaar.’

Levenslust
‘Hoe het komt dat ik zoveel levenslust uitstraal? Ik ben van nature een optimistisch mens en sta positief in het leven. Ik heb natuurlijk klappen gehad en littekens op mijn hart, maar het leven is te leuk om stil te gaan zitten. Max zit altijd op mijn schouder, maar loopt me nooit voor de voeten. Dat is waardevol.’

Positief
‘Ik heb ook veel steun aan mijn collega’s hier. We hebben een geweldig team en ik kan bij ze terecht. Ik kan mijn zorgen met ze delen en het maakt niet uit als ik jankend mijn verhaal doe. Dat geldt ook voor mijn vrienden in de persoonlijke sfeer. Als ik een tijdje niets heb laten horen, bellen ze me. Mijn vrouw en dochter zijn ook enorm positief en dat helpt enorm.’

Toekomst
‘Natuurlijk kan ik door mijn persoonlijke verhaal de coronacrisis relativeren. Maar het is ook lekker om volledig met mijn werk bezig te zijn. Dit hotel is meer dan twee maanden dicht geweest. Dat is eigenlijk ondenkbaar. Het gaat om mensen, hun banen en hun toekomst. Dat verdient allemaal mijn volste aandacht.’