Dan ben je mooi de… CEO

Expert aan het woord

Chef, baas, il capo, bestuurder, directeur… het is de ambitie van velen. Een soort heilige graal. Dán heb je het voor het zeggen. Geld en aanzien in overvloed. Dat er ook een andere kant aan die rollen zit, weten vooral diegenen die het (geweest) zijn. Een groeiend aantal van hen weet inmiddels ook wat social engineering echt betekent. 
En dan ben je pas echt de… CEO.

Heeft u wel eens per ongeluk een e-mail naar de verkeerde (terug)gestuurd? Vanzelfsprekend met daarin een tekst die niet zo bedoeld was. Weet u nog hoe het voelde? Precies, klotsende oksels en pijn in de buik. Stelt u zich nu eens voor dat u als eindbaas een aantal keer een bedrag overmaakt. Laten we zeggen bij elkaar zo’n 19 miljoen euro. Niet op verzoek van het hoofdkantoor, zoals u dacht, maar aan een criminele bende. En op het moment dat het u begint te dagen, is dat geld natuurlijk niet meer terug te halen. U bent slachtoffer van CEO-fraude. 

Een simpel sorry is dan echt niet voldoende. Ook een eindbaas mag dan zijn biezen pakken. Het vertrouwen is weg. Op zoek naar een nieuwe uitdaging in de carrière. Uithuilen en opnieuw beginnen? Nou, nee!
Op grond van de wet moet een directeur zijn taak op behoorlijke wijze vervullen. 
Zo niet, kunt u als directeur, op grond van diezelfde wet, persoonlijk worden aangesproken door het bedrijf. Ook als een ándere directeur, bijvoorbeeld de CFO, ernstig verwijtbaar handelde. Bijvoorbeeld door 19 miljoen euro aan fraudeurs over te maken. Samen uit, samen thuis. 

Bij CEO-fraude valt het dus te verwachten dat u als directeur naast ontslagen ook persoonlijk aansprakelijk gesteld wordt voor de onterecht door u (of uw collega!) overgemaakte euro’s. En vooruitspoelend in zo’n foute film zien we nogal wat uren van de welwillende en kostbare advocaat die u bijstaat. Met mogelijk op de koop toe een rechter die ook van mening is dat u iets te verwijten valt. En u veroordeelt tot het betalen van – een gedeelte van – de schade. 

De oplossing? Er gewoon niet intrappen ligt voor de hand. Maar weet dat deze vorm van fraude wel heel geraffineerd is. Dus beter is het om een heel strak betalingsproces binnen uw bedrijf te hanteren. Plus het gezonde verstand blijven gebruiken. Ook dat is helaas niet waterdicht. Bovendien blijft u afhankelijk van uw mededirecteuren. Dan is een fraudeverzekering dus een belangrijke extra verdedigingslinie. Alleen vinden veel bestuurders dat het afsluiten van een dergelijke verzekering betekent dat er gefraudeerd wordt binnen hun bedrijf. En dat is natuurlijk niet zo. Toch?

Blijft over de keuze om voorlopig het – veronderstelde – overvloedige geld dat bij de functie hoort niet uit te geven en te sparen voor situaties als deze. Maar of dat betekent dat u dan die advocaat plus de verdwenen 19 miljoen euro kunt terugbetalen? 

Dus is het essentieel dat u als eindbaas zorgt dat u een persoonlijke directeuren-aansprakelijkheidsverzekering afsluit: de bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering. Ook als het (buitenlandse) hoofdkantoor dit al voor u gedaan heeft. Want als u écht een keer de CEO bent, bepaalt deze verzekering het verschil tussen een wijze les óf gebruik maken van de Wet schuldsanering natuurlijke personen.

Wilco de Haan is directeur bij Schouten Zekerheid Makelaars in Assurantiën en deelt zijn ervaringen met ondernemen, risico nemen en verzekeren.