Dichter bij elkaar!

Broer en zus

Roland van Pelt, algemeen directeur van FlexxGroup BV, was op zoek naar een businessunit-manager voor het bedrijfsonderdeel Flexx Talent Uitzendbureau. Hij wist dat zijn zus Romy over de competenties beschikte waar hij en commercieel directeur Leonard de Lange naar op zoek waren. En zo kwam Romy in april 2019 voor haar broer werken.

Geen twijfel?

Roland: ‘Mensen waarschuwden me wel. “Als het mis gaat, zit je met ellende binnen je familie. Is het niet ongemakkelijk dat jij haar baas bent, haar salaris betaalt en haar beoordeelt?” Maar wij zijn niet van de bomen en de beren. Wij kijken juist naar de positieve aspecten, de uitdaging en het avontuur. Het is mooi om dat met elkaar mee te maken. Twijfel was er geen moment. Mijn ouders vonden ook dat Romy dé vrouw voor deze positie was.’

Tuurlijk…

Roland: ‘Zij weten wel waar ze het over hebben. Onze vader heeft altijd een hoge managementfunctie bij KPN gehad. Romy en ik zijn heel ondernemend en hij is ons klankbord. We brainstormen vaak met z’n drieën over zakelijke onderwerpen. Hij komt uit een gezin van negen kinderen, is oud-marinier en werkte later in de elektrotechniek. Daar was hij snel op uitgekeken, hij wilde het management in. Duldde niets dat hem daarbij in de weg stond. En hij is er gekomen ook.’

Romy: ‘Die drive om iets te bereiken, om je dromen te realiseren, dat heeft hij op ons overgebracht. Onze moeder ook. Altijd de beste willen zijn in wat ze doet, nooit opgeven. Ze combineerde de zorg voor ons met haar werk en was (en is nog steeds) een ster in beide.’ 

Waren jullie als kind al zo hecht?

Roland: ‘Nou, we zijn elkaar vroeger thuis ook echt wel in de haren gevlogen. Ik heb weleens een bord spaghetti naar m’n hoofd gekregen, haha! Romy laat niet over zich heen lopen en ik kon een ontzettende pestkop zijn. Zij kon me als geen ander op m’n plek zetten. Maar wij hebben op jonge leeftijd de scheiding van onze ouders meegemaakt. Romy bleef bij mijn moeder, ik bij mijn vader. We zorgden voor onze ouders, hadden het gevoel dat we er voor hén moesten zijn. Ik was zestien, Romy dertien. Sindsdien hebben we nooit meer van die broer-zus-ruzies gehad. We zijn jong volwassen geworden.’

Jullie hadden ook uit elkaar kunnen groeien …

Romy: ‘Het heeft ons juist dichter bij elkaar gebracht. We gingen al jong op een evenwichtige en respectvolle manier met elkaar om. En we zijn altijd open en eerlijk naar elkaar geweest. Wat onze band verder heeft verdiept, heeft met de kinderen te maken. Tijdens een etentje vertelde Rolands vriendin dat ze in verwachting was. Van een tweeling. Een maand later bleek ik, onverwacht, ook in verwachting. Bizar! Dacht ik dat ik tante zou worden, werd ik zelf moeder. Onze kinderen, ik heb er inmiddels ook twee, groeien samen op. Zij hebben ook een speciale band met elkaar.’

Heeft jullie vader ook een rol in FlexxGroup?

Roland: ‘Hij mag niet meer werken. Afgekeurd. Hartpatiënt. Maar als ik vraag of hij maandag naar ons kantoor komt, dan gaat ‘ie meteen op mijn stoel zitten. En iedereen vertellen hoe het moet. Maar ik wíl die raad van mijn vader, heb zijn advies nodig. Weet je, ik heb internationale politiek en geschiedenis gestudeerd. Weinig raakvlakken met wat ik nu in mijn bedrijf kan toepassen. Wel heb ik daar mijn analytisch vermogen ontwikkeld. Ik zie mezelf als homo universalis in het ondernemen. Ik weet overal iets van, van arbeidsrecht tot financiën. Op de praktijk bereidt geen enkele studie je echt voor. Gewoon dóén. Dat is de belangrijkste leerschool.’