Boezemvrienden doen belastingzaken

Hoe is jullie vriendschap ontstaan?

Maurice Kruidenier: ‘Tijdens het knikkeren op het schoolplein van de Prins Willem Alexanderschool in Berkel en Rodenrijs. Pas in de zesde klas kwamen we bij elkaar, maar toen waren we al lang bevriend.’ 

Alex von der Ohe: ‘Ik heb tot mijn zesde in Duitsland gewoond. Mijn vader is een Duitser. Daarna verhuisden we naar Berkel. Met Maurice had ik meteen een klik. Het hielp dat ik dankzij mijn Nederlandse moeder de taal goed sprak. Ik had geen Prins Bernhard-accent of zo.’

Veel jeugdvriendjes verliezen elkaar uit het oog…

Maurice: ‘Alex en ik zijn elkaar altijd blijven zien. Hij is een van mijn beste vrienden en sowieso mijn oudste.’

Alex: ‘Tussen ons negende en achttiende zagen we elkaar bijna dagelijks. We zaten hele dagen op de tennisclub, gingen met elkaar mee op vakantie en kwamen uiteindelijk op dezelfde middelbare school.’

Maurice: ‘Toen we ouder werden, fietsten we naar de hockeyfeestjes van Victoria. Later gingen we op de brommer naar discotheek Ad Fundum, onder Cinerama.’

Alex: ‘Daar zaten we op een gegeven moment drie avonden per week. Aan de bar, maar ook achter de meiden aan. Een midlife crisis zullen we niet snel krijgen. We hebben tijdens onze jeugd helemaal niks gemist.’

Dachten jullie ook aan de toekomst?

Maurice: ‘Ik wist al snel dat ik fiscaal recht wilde studeren en dat ik ondernemer wilde worden.’

Alex: ‘Maurice was op school serieuzer dan ik. Ook ik had het gevoel dat ik liever niet voor een baas wilde werken, maar wist niet goed wat ik wél wilde. Na mijn studie bedrijfseconomie heb ik een half jaar bij mijn vader gewerkt, die ook oliehandelaar was. Daarna vertrok ik voor een stage naar New York. Daar bleef ik drie jaar in plaats van drie maanden, omdat ik de oliebusiness toch wel interessant vond. Terug in Nederland, begin deze eeuw, kreeg ik de kans om in Starsupply te stappen.’

En toen kon je de hulp van Maurice goed gebruiken.

Alex: ‘Maurice hielp me al bij mijn belastingaangifte. Die deden we samen en daarna dronken we een biertje. Toen ik in Starsupply stapte, kreeg ik een eigen holding en werd het serieuzer. Na een akkefietje met onze vorige accountant doet Maurice namens Borrie al weer vijf jaar alle belastingzaken van Starsupply. Financieel weet hij alles van me. Nou ja, bijna alles, haha.’

Zaken doen met vrienden, dat kan gevaarlijk zijn.

Maurice: ‘Ik heb het bij anderen inderdaad flink zien misgaan. Toch heb ik geen moment getwijfeld. Het is een kwestie van vertrouwen. Daarnaast vind ik het heel leuk om voor een dynamisch bedrijf in de oliebusiness te werken. Starsupply is mede dankzij Alex een van de grootste brokers in Rotterdam. Daar heb ik heel veel respect voor. Het is vooral leuk om hem op financieel vlak te helpen.’

Alex: ‘Je moet de zaken ook goed scheiden. Zakelijk is zakelijk, privé is privé. Mocht Maurice onverhoopt een fout maken die mij of het bedrijf geld kost, dan zal onze vriendschap daar niet onder lijden.’

Wat heeft het werk van Maurice jou en jouw bedrijf opgeleverd?

Alex: ‘Dat is moeilijk uit te drukken in bedragen, maar dat is ook niet het belangrijkst. Het gaat erom dat ik dankzij Maurice peace of mind heb. Rust. Vorig jaar kregen we belastingcontrole bij Starsupply. Dan schiet ik niet in de stress, omdat ik weet dat alles goed geregeld is. Maurice is zeer kundig op zijn vakgebied en zeer betrouwbaar. Die controle verliep dan ook vlekkeloos.’

Wordt er dan, net als vroeger, een biertje gedronken?

Alex: ‘Zeker! Maar niet meer zo vaak als vroeger. We kunnen er niet meer zo goed tegen, haha.’

Maurice: ‘Nu genieten we meer van die momenten. En hebben we serieuzere gesprekken. Bijvoorbeeld over de droom van Alex om ooit naar Zuid-Spanje te verkassen. Daar kan ik hem fiscaal bij helpen. Misschien ga ik zelf ook wel die kant op.’

Alex: ‘Samen van het schoolplein naar Zuid-Spanje. Dat zou mooi zijn!’