Omdat het leven me lief is!
12-10-21
Column Peter Goedvolk
In een realistische ontboezeming heb ik weleens laten vallen dat ik m’n geld had verdiend in de fossiele industrie en het gedeeltelijk weer kwijt raakte in de duurzame industrie.
Ik ga achteraf zeker niet zeggen dat het niet waar is, maar enige nuance is wel op zijn plaats.
De huidige klimaatproblemen zijn niet recent ontstaan. Onder meer de Club van Rome waarschuwde daar 50 jaar geleden al voor. En in het voorlaatste rapport van de Verenigde Naties over het veranderende klimaat stond echt niet veel anders dan in het rapport dat nu zo veel opschudding veroorzaakt.
Maar ja, ik ben lange tijd actief geweest in een industrie die, op z’n zachtst gezegd, een van de oorzaken is van het CO2-probleem. Dat heb ik met m’n volle verstand gedaan, maar ik voel nu wel een verantwoordelijkheid om na te denken over en mee te doen aan de energietransitie.
Ik ben er aanvankelijk met hart en ziel ingedoken. Het bouwen van een biodieselfabriek, een stroomcentrale, mixen van brandstoffen, initiatieven met LNG, noem maar op. Het heeft me veel lof opgeleverd, maar ik heb er ook tientallen miljoenen euro’s mee verloren…
Is dat weggegooid geld? In zekere zin wel. Ik was te snel. Misschien te druistig. Omdat ik er voor 100 procent in geloofde. Misschien ook omdat ik iets goed wilde maken ten opzichte van de natuur… Maar aan de andere kant weet ik dat het leergeld was. In die zin herken ik me helemaal in het verhaal van Jan Rotmans in deze Friends in Business. De klimaatcrisis is ook een morele crisis. Die zit in onszelf. Ook in mij. Alleen als ik zelf verander in mijn denken en doen, kan ik iets groters veranderen.
In mijn nieuwe onderneming First Dutch zijn energie en gezondheid de belangrijkste fundamenten. Wat we op die fundamenten bouwen, komt rechtstreeks voor uit mijn duurzaamheidservaringen in het verleden.
En privé dan? Ik hóór het u denken… Ik zit echt nog wel in vliegtuigen. Maar ik rijd al geruime tijd hybride. Het hangt dus een beetje tussen ‘kijk niet naar de zolen van een schoenmaker’ en ‘verbeter de wereld, begin bij jezelf’. Als ik heel eerlijk ben: niet goed genoeg dus!
Bovendien voel ik elke dag de ogen van mijn kinderen en toekomstige kleinkinderen in m’n rug priemen. Ik weet wat er moet gebeuren. Ik weet ook dat dat iets van mij vraagt. Zakelijk kom ik die verplichting na. Nu neem ik ook privé de uitdaging aan. Omdat het leven me lief is!