Noodkreet Deltalinqs: ‘Het is één voor twaalf voor de Nederlandse industrie’
31-01-25
‘Het is één voor twaalf voor de Nederlandse industrie.’ Die noodkreet doet Deltalinqs naar de landelijke politiek. ‘Nederland heeft het de eigen industrie inmiddels nagenoeg onmogelijk gemaakt om concurrerend te kunnen zijn’, aldus de belangenbehartiger van het Rotterdamse havenindustrieel complex.
In de mottenballen
De situatie in de basisindustrie in de Rotterdamse haven is rap aan het verslechteren, staat in het position paper dat Deltalinqs 30 januari naar Tweede Kamerleden stuurde. De industrie als geheel krimpt nu bijna twee jaar onophoudelijk, aldus Deltalinqs. ‘De chemie met 15 procent, de bouw met meer dan 20 procent en basismetalen met meer dan 30 procent sinds 2021. De basisindustrie – die aan de basis van tal van essentiële producten staat – staat zwaar onder druk.’
‘Productie wordt afgeschakeld en (noodzakelijke) investeringen in een (duurzame) toekomst drogen op of worden in andere landen gedaan.’ In de lobbybrief worden voorbeelden gegeven: Fabrikanten van kunststoffen en plasticrecyclers sluiten, productielocaties gaan in de mottenballen en nieuwe (duurzame) investeringen gaan niet door, ‘terwijl ze cruciaal zijn voor de (uit)bouw van de nieuwe economie hier in Rotterdam’.
Op achterstand
Het grootste probleem is volgens de ondernemersorganisatie de stapeling van maatregelen. Dat zet de Nederlandse industrie op een achterstand. ‘We doen alles anders dan de landen om ons heen en de EU en er is geen eerlijk speelveld.’ Het gaat onder andere om hoge nettarieven, de nationale CO2-taks (bovenop de Europese ETS), de (dreigende) plasticheffing, de onmogelijkheid om te verduurzamen (netcongestie) en stikstofmaatregelen.
Dat is volgens Deltalinqs ook zorgelijk vanuit het oogpunt van de Nederlandse weerbaarheid: ‘Straks komen niet alleen onze zonnepanelen en elektrische auto’s uit China, maar ook grondstoffen voor medicijnen, de energietransitie en voor alles wat we dagelijks gebruiken. Daarnaast dreigt veel hoogproductief werk en een waardevol en efficiënt ecosysteem van industrie, mkb en kennisinstellingen verloren te gaan.’
De ontwikkelingen pakken ook negatief uit voor de klimaatmaatregelen. De Rotterdamse haven en industrie moeten daarin het voortouw nemen. Een derde van de CO2-afname tot 2030 moet in dit gebied gerealiseerd worden. ‘Juist hier hebben we alles in handen voor het bouwen van de nieuwe economie.’
Eerlijk speelveld
Om te zorgen voor een eerlijk speelveld roept Deltalinqs op snel actie te ondernemen op drie zaken:
1) Maak, zoals beloofd in het regeerprogramma, (investeringen in) elektrificatie aantrekkelijk, door de kosten van het stroomnet gelijk te trekken met buurlanden én door het steunen van het elektrificeren van productieprocessen, zoals in buurlanden.
2) Voorkom extra verplichtingen/heffingen die in de EU of buurlanden ook niet voor de industrie gelden. Bijvoorbeeld de plasticheffing of de CO2-heffing (hier is een hardheidsclausule nodig want je kunt bedrijven die wel willen, maar niet kunnen verduurzamen niet straffen voor falend beleid).
3) Leg de benodigde nieuwe groene (CO2-)infrastructuur zo snel mogelijk aan, maak van Aramis (opslag van CO2 op zee, red.) publieke infrastructuur (zoals Porthos). Zorg voor spelregels waardoor het betaalbaar wordt (juist voor eerste gebruikers!).
(foto VanderWolf/AdobeStock)