Gelukkig conservatief

Onberispelijk driedelig

Aad van der Stel zat zo-even in zijn onberispelijk driedelig achterop mijn fiets. Eenmaal binnen refereert hij daaraan: ‘Mijn vader Teun van der Stel was ook wielrenner. Hij was lid van wielervereniging De Pedaalridders en heeft nog samen met Theo Sijthoff gekoerst. Beroepsmatig was hij machinebankwerker. Hij gaf leiding aan een gezin van zes: naast mijn twee zussen heb ik ook een broer die hier iedere dag de deur opendoet.’

Liefde

Daarbij blikt Van der Stel naar de entree van restaurant Old Dutch en begint een monoloog waaruit de liefde voor zijn vak, en voor zijn Old Dutch in het bijzonder, ondubbelzinnig tot uiting komt: ‘Het begint al bij de entree. Daar móet een medewerker van ons staan om een gast te verwelkomen. Kijk eens rond trouwens! Alle verschillende delen van ons restaurant lenen zich, binnen en buiten, afzonderlijk of juist in combinatie met elkaar, voor iedere denkbare gelegenheid. Van een receptie tot een zakenlunch, van een jubileum tot een uitvaartplechtigheid, van een trouwerij tot een vergadering.’

Veelzijdigheid

Jan Dirk Stouten, hoofdredacteur en directeur van Friends in Business, vult Aad (‘nee nee, geen mijnheer Van der Stel, wij zijn Rotterdammers’) meteen aan: ‘Ik ken Aad nu zo’n tien jaar en ook wij hebben regelmatig gebruik gemaakt van de veelzijdigheid van Old Dutch. Zo hebben we in 2017 ons 30-jarig jubileum hier gevierd en natuurlijk vond de kick-off van Friends in Business TV bewust híer plaats.’

Onnadrukkelijk aanwezig

Ik woonde die première destijds bij als redacteur en was toen al onder de indruk van hoe onnadrukkelijk aanwezig de lichtvoetige Aad van der Stel was en hoe discreet hij te werk ging toen hij wat luidruchtige gasten beneden aan de bar tot kalmte moest manen nadat de live-uitzending in de bovenruimte eenmaal begonnen was. ‘In feite bestaat er geen echte opleiding voor dit vak. Het is een gevoel. Juist die fijngevoeligheid, die discretie, die moet je in de vingers hebben.’

Dank voor de aanwezigheid

Hij heeft het nog niet uitgesproken of hij vliegt naar de deur om een echtpaar te bedanken voor hun aanwezigheid. En passant haalt hij een pluisje van het colbert van mijnheer, terwijl mevrouw in haar jas geholpen wordt door een in smoking geklede medewerker van Old Dutch. Je knippert twee keer met je ogen of Aad (‘waar waren we gebleven?’) is al weer terug aan onze Tafel 30.

Fortuynlijke tafel

‘Dit is trouwens een bijzondere tafel… De opkomst van Pim Fortuyn vond hier in Old Dutch plaats. Iedere dinsdag kwamen ze hier bijeen. Op maandag kregen we reserveringen binnen voor déze Tafel 30. Dan konden ze Pim zien. Alsof ie een rockstar was. Hier kijk zelf maar. Van hieruit heb je overzicht over de hele zaak.’

Broodvechter

Ondertussen bekent Aad geen politieke kleur. Hij is zo neutraal als Zwitserland. Wat wil je als je jeugdjaren zijn gevormd op een christelijke kleuterschool, een openbare middelbare school en een katholieke horecaschool? ‘Van alles pak je iets mee. Het heeft me gebracht waar ik nu ben. Ik be- of veroordeel nooit. Ik noem mezelf een broodvechter. Ik leef voor mijn gasten die van alle uithoeken van de wereld komen.’

Dankzij Willem van ‘t Wout

Alles wat Aad in het leven heeft bereikt, heeft hij aan zichzelf te danken. Toch? ‘Ik ben als dertienjarig jochie begonnen als bordenwasser bij De Statenhof in Blijdorp. Daarna kwam ik te werken bij Le Coq d’Or aan de Van Vollenhovenstraat en sinds 1 april 1980 ben ik in Old Dutch werkzaam. Daar ben ik natuurlijk trots op, maar zoiets doe je nooit alleen. Als ik twee namen mag noemen? Sowieso Willem van ’t Wout, zonder zijn hulp was het nooit gelukt. Die no-nonsense mentaliteit heb ik van hem geleerd. En ik ben mijn vrouw Ineke dankbaar…’ 

Bierviltjesmiljoen

Er volgt een exposé over de financiering van Old Dutch. Daaruit blijkt het enorme vertrouwen dat Aad alom afdwingt, puur op basis zijn karakter. ‘Daar móeten jullie eens een apart verhaal over schrijven… Ik verkocht 200 bierviltjes, later werden dat natuurlijk originele certificaten, voor 5.000 gulden per stuk. Zo lukte het me om 1 miljoen gulden uit de markt te halen!’

Ineke

Op zijn menukaart bestaat het voorgerecht uit gastvrijheid met een takje nostalgie, de hoofdgerechten bestaan uit integriteit, bescheidenheid en vertrouwen, en als dessert serveert hij transparantie met een vleugje humor.

Ook over zijn gezinsleven praat hij open en eerlijk: ‘Ik heb twee kinderen en twee kleinkinderen, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat Ineke onze kinderen grotendeels heeft opgevoed. Daar ben ik haar dankbaar voor. Dat besef had ik altijd al, alleen is het beláng van dat besef door de jaren heen groter geworden.’

Leven lacht ons toe

Deze filosofische hersenkraker gedijt uitstekend bij een verrukkelijke bittergarnituur en dito rode wijn van Spaanse bodem. Het leven lacht ons toe. Ik merk dat ik Old Dutch, gaande het gesprek, door de ogen van Aad ben gaan kijken: Old Dutch is geen restaurant maar een smaakvol boek vol vierende verhalen, jubilea, anekdotes, herinneringen en grappen met zijn bijzondere klandizie als hoofdrolspelers. 

Kalme gemoedelijkheid

Ik concludeer dat we deze vorm van kalme gemoedelijkheid zijn ontwend en vraag Aad naar zíjn Spookrijdersmoment. Wanneer ging Aad zélf tegen de richting in? ‘Heel simpel. Bij Old Dutch is het onthaasten. Wij zijn de oase van rust in het bestaan en ja, daar is grote behoefte aan. 

De moderne tijd eist van alles van ons: we moeten snel reageren en worden geacht overal en altijd bereikbaar te zijn. Beste vader. Mooiste gezin. Fijnste vakantie. Lekkerste eten. We móeten, móeten, móeten. In Old Dutch gaat het maar om één ding: genieten! Wij zijn niet het gaspedaal maar de rem. Hier kom je tot rust. Ik ben Gelukkig Conservatief!’

Vernieuwing vult nostalgie aan

Al lijkt de tijd stil te staan in Old Dutch, toch staat ook Aad open voor vernieuwing en onderneemt hij weloverwogen stappen in die richting: ‘Mijn dochter heeft een Facebook-pagina geopend waarin ze ons personeel en de gerechten presenteert. Ik was wat huiverig maar ik moet nu toegeven: een uitstekend plan. Uiteindelijk moet vernieuwing een aanvulling zijn op de nostalgie.’

Morgen komt steeds terug

Er hebben zich nog geen opvolgers gemeld om, op termijn én gefaseerd, Old Dutch over te nemen, maar Aad (62 jaar) maakt zich er anno 2019 alles behalve druk over: ‘Ik zeg altijd morgen komt steeds terug. Ik heb ooit besloten dat ik, even afkloppen, 103 wil worden dus ik ben nu net over de helft hahaha. Ik heb dus de tijd, maar dat neemt niet weg dat ik altijd opensta voor gesprekken.’ En daarmee is het Spookrijdersbeeld compleet: Aad van der Stel heeft de tijd stil gezet door de klok vooruit te zetten.